معماری پایدار یک اصطلاح عمومی است و به ساختمان‌هایی گفته می‌شود که برای محدود کردن تأثیر بشر در محیط زیست طراحی شده اند. یک رویکرد سازگار با محیط زیست برای ساختمان‌سازی مدرن شامل همه جنبه‌های روند برنامه ریزی و ساخت و ساز است.
این روند شامل انتخاب مصالح ساختمانی است. طراحی و اجرای سیستم‌های گرمایشی، خنک کننده، لوله کشی، زباله و تهویه؛ و ادغام محیط ساخته شده در چشم انداز طبیعی است. با نیک بوم همراه باشید.
تاریخچه معماری پایدار
بسیاری از شیوه‌ها و اصول به کار رفته در معماری پایدار ریشه در شیوه‌های باستانی ساختمان دارد که با ظهور مواد مدرن و تولید انبوه در عصر صنعتی دگرگون شده‌اند. آگاهی روز مدرن در مورد نیاز به معماری پایدار را می‌توان حداقل به 50 سال پیش و سالگرد اولین روز زمین و جنبش بین‌المللی محیط زیست و پیگیری قوانینی که در سراسر جهان برانگیخته است، ارجاع داد.
اما جهان در حال حاضر در شرایط اضطراری تغییر وضعیت آب و هوا قرار دارد و بسیاری از قوانین زیست محیطی که طی 50 سال گذشته تصویب شده است ، دوباره بازنگری می‌شوند. این امر طراحان، معماران، سازندگان و مصرف کنندگان را ملزم می‌کند که برای کمک به مقابله با آسیب‌های ناشی از یکی از آلوده‌ترین صنایع روی کره زمین اقداماتی انجام دهند. به عنوان مثال ، در ایالات متحده ، ساختمان‌ها مسئول 39 درصد از میزان انتشار CO2 را تشکیل می‌دهند.
ویژگی‌های معماری پایدار
- تمرکز کلی بر کاهش تأثیرات زیست محیطی انسان بر محیط زیست است.
- محدود کردن مصرف انرژی زائد با استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر مانند پنل‌های خورشیدی و سیستم‌های گرمایشی طبیعی، خنک کننده و تهویه
- ساختمان‌هایی که انرژی کمتری مصرف می‌کنند.
- سیستم‌های حفاظت از آب مانند جمع آوری آب باران و بازیافت آب
- سقف های سبز، دیوارهای زنده برای خنک کننده طبیعی و سلامتی و رفاه افرادی که در این ساختمان کار یا زندگی می کنند
- ادغام ساختمان در چشم انداز اطراف با استفاده از مواد تجدید پذیر مانند بامبو، کنف، چوب پنبه، کتان، و سویا.
- جایگزین کردن مواد معمولی مانند بتن با جایگزین‌های پایدار مانند مواد ساخته شده از کنف، آهک و آب یا پلاستیک‌های معمولی با پلاستیک‌های نوآورانه ساخته شده از جلبک‌ها
- استفاده از مواد بازیافتی و مرتفع شده
- فضاهای مدولار قابل تنظیم از مواد طبیعی ساخته شده است که به‌راحتی می‌توان آنها را تجزیه کرد و مجدداً بازیافت یا مورد استفاده مجدد قرار داد.
- خانه‌های کوچک، آپارتمان‌های کوچک و سایر سازه‌های کوچک که به رفع نیاز به مسکن پایدار کمک می‌کنند و از جرم و انرژی کمتری استفاده می‌کنند.
- راه‌حل‌های جایگزین مسکن مانند خانه‌ها و ساختمان‌های آپارتمانی ساخته شده از ظروف حمل و نقل بازیافت شده و همچنین معماری شناور در آبراه‌ها در سراسر جهان که به کمبود مسکن در مناطق ساحلی متراکم رسیدگی می‌کنند.
- ترکیب گیاهان و طبیعت از طریق دیوارهای زنده و سبز، برج‌های مسکونی پوشیده از درخت و سقف‌های سبز برای کمک به خنک کردن ساختمان‌های موجود و ایجاد محیط‌های بیوفیلی سالم برای انسان.
نمونه هایی از این سبک معماری
شیگرو بن معمار ژاپنی برنده جایزه پریتزکر برای استفاده از لوله‌های مقوایی بازیافت شده برای ساختن پناهگاه اضطراری در سراسر دنیا و کلیسای جامع معروف وی که در سال 2013 در نیوزلند ساخته شده است.
چوب ممکن است یکی از مصالح سنتی و قدیمی محسوب شود، اما چوب‌های چند لایه که با چسباندن لایه‌ها به یکدیگر به یک جایگزین پایدار برای برج‌های شهری تبدیل شده‌اند، می‌تواند جذاب باشد. این همان کاری است که Voll Arkitekter در نروژ انجام داده و آسمانخراش‌های فولادی و شیشه‌ای نیویورک را به آسمانخراش‌های چوبی تبدیل خواهد کرد.
نمونه دیگر معماری پایدار، کپن هیل در کپنهاگ دانمارک است که خود را به عنوان پاک‌ترین نیروگاه از نظر ایجاد زباله معرفی کرده و دارای یک نمای خارجی است که می‌توان تا سقف آن مانند کوهنوردی بالا رفت یا اسکی کرد.
آینده معماری پایدار
علیرغم نوآوری‌ها ، پیشرفت ها و افزایش آگاهی عمومی در مورد لزوم شیوه های ساختمان‌سازی سبز ، معماری پایدار هنوز یک استثناء در ساختمان سازی محسوب می شود نه هنجار. از این گذشته ، بسیاری از کارشناسان معتقدند که مفهوم پایداری با توجه به وضعیت فعلی کره زمین منسوخ شده است.
درعوض، آنها تأكید می‌كنند كه راه پیش رو در معماری و طراحی احیاگر ، یك رویكرد كلی جامع‌تر پیش‌بینی شده است كه روی بهره‌برداری از منابع طبیعی جهان متمرکز است تا ساختمان‌ها و سیستم‌هایی را ایجاد كند كه بتوانند خود را بازسازی كنند و به طور كامل تجزیه شوند.
ما می‌دانیم که تغییرات آب و هوایی، زنان، افراد رنگین پوست و جوامع فقیر را به شدت تحت تأثیر قرار می‌دهد و طراحی احیاگرانه، عدالت اجتماعی را در عملکردهای بهینه‌ای مانند ساختمان های سبز در آینده پیاده می‌کند.
