معماری گرجی سبک محبوبی است که در زمان سلطنت چهار شاه جورج انگلیس به اروپا و آمریکا منتقل شد. این ساختمان‌های کلاسیک متناسب با لطافت و ظرافت مشخص شده اند. تقارن دلپذیر آنها، که تا حدی با استفاده از نسبت طلایی حاصل می شود، چشم نواز است.
خانه‌هایی به سبک گرجی برای ایجاد حس سخاوتمندانه‌تری از فضا و نور طبیعی ساخته شده‌اند که در سبکهای معماری قبلی از بین رفته بودند. معماری گرجی طبقه‌بندی متنوعی است که شامل عمارت‌های باشکوه انگلیسی، بلوک‌های مسکونی شهرهای لندن و دوبلین، خانه‌های مزرعه‌ای جنوب ایالات متحده و خانه های نیوانگلند و محوطه دانشگاه‌ها است. با نیک بوم همراه باشید تا در مورد این سبک بیشتر بدانید.
تاریخچه معماری گرجی
معماری گرجی در زمان سلطنت پادشاه‌های جورج اول تا چهارم از سال 1714 تا 1830 متولد شد و توسط استعمارگران انگلیسی به ایالات متحده آمریکا، به ویژه نیوانگلند وارد شد.
معماران گرجی از نسبت و تقارن مورد استقبال معمار تأثیرگذار دوره رنسانس ایتالیا ، آندره پالادیو (1508 تا 1580) که تحت تأثیر سبکهای ساختمانی روم و یونان باستان قرار گرفته بود، الهام گرفتند. پالادیانیسم یک سبک رایج در انگلیس بین سالهای 1715 و 1760 بود که سبک احیا شده عقاید پالادیو بود. مرحله بعدی معماری گرجی ، توسعه معماری نئوکلاسیک در اواسط قرن هجدهم بود که مستقیماً به منبع الهام پالادیو، یعنی سبکهای ساختمان‌های کلاسیک روم و یونان باستان توجه داشت.
معماری گرجی علاوه بر اینکه در انواع خانه‌های مسکونی مورد استفاده قرار می گرفت، از سبکهای محبوب در ساخت کلیساها و ساختمان‌های عمومی نیز بود. هنرهای تزئینی و طراحی داخلی نیز در این دوره معماری رونق گرفت.
پس از جنگ انقلاب آمریکا در سال 1775 میلادی، آمریکایی‌ها شروع به روی گرداندن از موسسات و انجمن‌های انگلیسی به سبک گرجی کردند و استقلال جدید خود را در جبهه معماری با توسعه یک سبک فدرال ملی (کاخ سفید نئوکلاسیک نمونه برجسته ای از آن است) اعلام کردند. معماری گرجی در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن 20 در آمریکا و انگلیس احیا شده و هنوز هم به‌عنوان یک سبک محبوب برای ساخت خانه‌های شهری و خانه‌های حومه‌ای شناخته می شود. معماری گرجی در ایالات متحده را می‌توان در درجه اول در شمال شرقی، میانه غربی و جنوب یافت.
عناصر معماری گرجی
- تناسبات و تقارن کلاسیک دلپذیر به عنوان یک قاعده کلی
- در اصل از آجر یا سنگ ساخته شده است و بعداً در طول دوره ساخته شده است
- نماهای ساده برای نمونه‌های اولیه با تزئینات بیشتر در دوره‌های بعدی
- دودکش‌های متقارن
- غالباً دو اتاق جادار و دو طبقه بلند
- می‌تواند شامل طبقات اضافی یا نیم‌طبقه باشد، در طبقه‌های آخر پنجره‌های کوچکتر و یا درب دار و سقف‌های زیر شیروانی در فضاهایی کار گذاشته می‌شود که قبلا برای خدمه خانه اختصاص داده می‌شد.
- برای خانه‌ها و ساختمان‌های جداگانه گرجی، ورودی‌های بزرگ با ویژگی‌های تزئینی مانند قوس‌ها، ستون‌ها ، شاه نشین‌ها و پنجره بزرگ در بالای درب ورودی مرکزی برای ورود نور به راهرو تصور می‌شود.
حقایق جالب درباره این سبک از معماری
- از آنجا که شروع و پایان این سبک کاملا دقیقا مشخص نیست، بناهایی که در زمان پادشگاه کینگ ویلیام، عموی ملکه ویکتوریا که تا سال 1837 سلطنت می‌کرد ساخته شده‌اند ، گاهی اوقات با سبک گرجی اشتباه گرفته می شوند و ممکن است به عنوان “سبک اواخر دوره گرجستانی” شناخته شوند تا آنها را متمایز کنند
- جان نش معمار لندنی بسیاری از خانه‌های تراس‌دار گرجی و همچنین کاخ باکینگهام را طراحی کرد که نمونه ای درخشان از سبک گرجی نئوکلاسیک است.
- بین سالهای1851 تا 1696 میلادی، مالیات نه بر روی درآمد بلکه بر روی تعداد پنجره‌های یک خانه محاسبه می‌شد که تصور می‌شد تعداد پنجره‌ها بیانگر ثروت صاحب خانه است. متأسفانه این امر بر خلاف یکی از اصول مهم معماری گرجی که اجازه دادن ورود نور طبیعی برای تقویت سلامتی افراد خانه است ، عمل کرد.
منبع: The spruce
